குத்தூசி மருத்துவம் (Acupuncture)
ஹூ சூவில் இருந்து குத்தூசி மருத்துவம் விளக்கப்படம் (1340கள், மிங் வம்சம்). இந்த உருவப்படம் ஷை சி ஜிங் ஃபா ஹூயில் இருந்து எடுக்கப்பட்டது (இதில் 14 நடுக்கோடுகள் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கின்றன). (டோக்யோ : சுஹாராயா ஹெய்சூக் காங்கோ, க்யோஹோ கான் 1716).
குத்தூசி மருத்துவம் (Acupuncture) என்பது வலியில் இருந்து நிவாரணம் பெறுவதற்காக அல்லது நோய் தீர்க்கும் நோக்கத்திற்காக உடலில் ஊசிகளைச் செருகுவதற்கான மற்றும் கையாளுவதற்கான செயல்முறை ஆகும்[1]. குத்தூசி மருத்துவம்: வலி நிவாரணத்துக்கு, சிகிச்சைசார் உணர்வகற்றலைத் தூண்டுவதற்கு மற்றும் நோய்தீர்க்கும் நோக்கத்திற்காக நயமான ஊசிகளை வைத்து உடலில் உள்ள புறத்திய நரம்புகள் நெடுகிலும் குறிப்பிட்ட பகுதிகளில் துளையிடும் சீன நடைமுறை ஆகும்.
குத்தூசி மருத்துவத்தின் ஆரம்பகால எழுத்துப்பதிவு சீன உரைநடை ஷிஜி (史記, ஆங்கிலம்: Records of the Grand Historian ) ஆகும். அதன் வரலாற்றின் விரிவாக்கம் இரண்டாம் நூற்றாண்டு BCE மருத்துவ உரைநடையான ஹுவாங்டி நெய்ஜிங் கில் (黃帝內經, ஆங்கிலம்: Yellow Emperor's Inner Canon ) இருந்தது.[2] குத்தூசி மருத்துவத்தின் மாறுபட்ட மாற்றங்கள் உலகம் முழுவதும் நடைமுறையில் இருக்கின்றன மற்றும் கற்பிக்கப்படுகின்றன. குத்தூசி மருத்துவமானது 20 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் இருந்து இயக்கத்தில் உள்ள அறிவியல் சார் ஆராய்ச்சியின் பொருளாக இருக்கிறது.[3] ஆனால் இது வழக்கமான மருத்துவ ஆய்வாளர்கள் மற்றும் சிகிச்சை மருத்துவர்களுக்கு இடையில் சர்ச்சைக்குரியதாக நீடித்திருக்கிறது.[3] குத்தூசி மருத்துவம் சிகிச்சையின் துளையிடல் இயல்பின் காரணமாக முறையான அறிவியல் சார் கட்டுப்பாடுகளைப் பயன்படுத்தி மேற்கொள்ளப்படும் ஆய்வுகளை உருவாக்குவது சிரமமானதாக இருக்கிறது.[3][4][5][6][7] இந்த சிகிச்சையை மருந்துப்போலி விளைவு மூலமாக பெருமளவில் விவரிக்க இயலும் என குத்தூசி மருத்துவத்தின் செயல்திறன் குறித்து மேற்கொள்ளப்பட்ட சில அறிஞர்களின் மதிப்பீடுகள் முடிவு செய்திருக்கின்றன.[8][9] அதே சமயம் மற்றவர்கள் குறிப்பிட்ட கட்டுப்பாடுகளில் சிகிச்சையின் சில உச்சவினையை வலியுறுத்துகின்றனர்.[3][10][11] ஒரு குத்தூசி மருத்துவம் நிபுணர் உலக சுகாதார நிறுவனத்துக்காக குத்தூசி மருத்துவத்தின் சிகிச்சை சார்ந்த சோதனைகளின் மதிப்பீட்டை வெளியிட்டார். அதில் பல நிலைகளுக்கான சிகிச்சையில் இது பயன் மிக்கதாக இருந்ததாக தெரிவிக்கப்பட்டிருந்தது.[12] ஆனால் அந்த அறிக்கை துல்லியமாக இல்லாமலும், தவறான வழி கூறுவதாக உள்ளதாகவும் மருத்துவ அறிஞர்களால் பொதுவாக விமர்சிக்கப்பட்டது.[13] மாற்று மருத்துவ உரைகள் சிறப்பு குத்தூசி மருத்துவம் நுட்பங்கள் நரம்பிய நிலைகளுக்கான சிகிச்சைக்கும் வலி நிவாரணத்திற்கும் பயன் மிக்கதாக இருக்கலாம் என அறிவித்திருக்கின்றன.[14] ஆனால் அது போன்ற அறிவிப்புகள் அறிவியல் அறிஞர்களால் மோசமான ஆராய்ச்சி முறையைப் பயன்படுத்தி ஆய்வுகளில் ஒருதலைச்சார்பு மற்றும் நம்பிக்கை கொண்டிருந்ததன் காரணமாக விமர்சிக்கப்பட்டது.[13][15] நேசனல் சென்டர் ஃபார் காம்ப்ளிமெண்டரி அண்ட் ஆல்டர்னேட் மெடிசினின் (National Center for Complementary and Alternative Medicine) (NCCAM) அறிக்கைகள், அமெரிக்க மருத்துவச் சங்கம் (American Medical Association) (AMA) மற்றும் பல்வேறு அரசாங்க அறிக்கைகள் குத்தூசி மருத்துவத்தின் பலாபலன் (அல்லது அதில் உள்ள குறைப்பாடு) குறித்து ஆய்வு செய்து கருத்து தெரிவித்திருக்கின்றன. நன்கு பயிற்சி பெற்ற நிபுணர் மூலமாக நுண்ணுயிரற்ற ஊசிகளைப் பயன்படுத்தி மேற்கொள்ளப்படும் குத்தூசி மருத்துவம் சிகிச்சை பாதுகாப்பானது எனப் பொதுவான உடன்பாடு இருக்கிறது. மேலும் இது குறித்து தொடர்ந்து ஆய்வு தேவையாக இருக்கிறது.[4][16][17][18]
பொருளடக்கம்
[மறை]
1 வரலாறு
1.1 பண்டைக்காலம்
1.2 மத்தியகால வரலாறு
1.3 நவீன காலம்
2 பாரம்பரியக் கோட்பாடு
2.1 பாரம்பரிய சீன மருத்துவம்
2.2 குத்தூசி மருத்துவப் புள்ளிகள் மற்றும் நடுக்கோடுகள்
2.3 பாரம்பரிய நோயறிதல்
2.4 பாரம்பரிய சீன மருத்துவக் கண்ணோட்டம்
//
வரலாறு
பண்டைக்காலம்
சீனாவில் குத்தூசி மருத்துவத்தின் உருவாக்கமானது உறுதியற்றதாக இருக்கிறது. போரில் அம்புகளினால் காயம்பட்ட சில படைவீரர்கள் சிகிச்சையளிக்க இயலாமல் இருந்த நீண்ட காலச் சிக்கல்களில் இருந்து குணமடைந்ததாக விளக்கங்கள் இருக்கின்றன.[19] மேலும் இந்தக் கருத்தில் பல மாறுபாடுகளும் இருக்கின்றன.[20] சீனாவில் குத்தூசி மருத்துவம் நடைமுறை பியான் ஷி அல்லது கூரான கற்களைப் பயன்படுத்தி கற்காலத்திற்கு வெகுகாலதிற்கு முன்பே பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கலாம் என தடயங்கள் தெரிவிக்கின்றன.[21] 1963 ஆம் ஆண்டில் பியான் கல் மங்கோலியாவில் ட்யோலோன் கவுன்ட்டியில் கண்டறியப்பட்டது. இதனால் குத்தூசி மருத்துவத்தின் மூலங்கள் புதிய கற்காலத்தில் இருக்கலாம் எனக் கருத்தப்படுகிறது.[22] இரகசியக் குறியீடுகள் மற்றும் ஓவிய எழுத்துக்கள் ஷாங் வம்ச (பொதுக்காலத்துக்கு முன்பு 1600-1100) காலகட்டத்தில் இருந்து கண்டுபிடிக்கப்பட்டன. அதன் படி குத்தூசி மருத்துவமானது மோக்சிபஸ்டியன் உடன் சேர்த்து நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டு வந்தது.[23] பல நூற்றாண்டுகளாக உலோகவியலில் மேம்பாடுகள் இருந்த போதிலும் பொதுக்காலத்துக்கு முந்தைய இரண்டாம் நூற்றாண்டு வரை ஹேன் வம்ச காலத்தில் அந்தக் கல் மற்றும் எலும்பு ஊசிகள் உலோகமாக மாற்றப்பட்டன.[22] குத்தூசி மருத்துவத்தின் ஆரம்பகாலப் பதிவுகள் ஷிஜி யில் (史記, ஆங்கிலத்தில, Records of the Grand Historian ) இருக்கின்றன. அதனுடன் தெளிவற்ற பிந்தைய மருத்துவ குறிப்புகளும் இருந்தன. ஆனால் அது குத்தூசி மருத்துவம் குறித்து விவாதிக்கும் வகையில் மாற்றம் செய்ய இயலும் வகையில் இருந்தன. குத்தூசி மருத்துவம் குறித்து விவரித்திருந்த ஆரம்பகால சீன மருத்துவக் குறிப்பு ஜாம்பவான் எல்லோ எம்பரரின் ( Yellow Emperor) உள் மருத்துவத்தின் முதல்நிலை (குத்தூசி மருத்துவத்தின் வரலாறு) என்ற ஹுவாங்டி நெய்ஜிங் காக இருக்கிறது. அது கி.மு 305–204 காலகட்டங்களுக்கு இடையில் எழுதப்பட்டிருந்தது. இந்த ஹுவாங்டி நெய்ஜிங் குத்தூசி மருத்துவம் மற்றும் மோக்சிபஸ்டியன் இரண்டுக்கும் இடையில் வேறுபாடுகளைக் குறிப்பிடவில்லை. மேலும் இரண்டும் சிகிச்சைகளுக்கும் ஒரே பயன்படுத்தும் விதத்தைக் கொடுத்திருந்தது. கி.மு இரண்டாம் நூற்றாண்டில் இருந்து இருக்கும் மாவாக்ட்வி குறிப்புகள் ஷிஜி மற்றும் ஹுவாங்டி நெய்ஜிங் ஆகிய இரண்டுக்கும் முன்னாள் இருந்த போதும் சீழ்பிடித்த கட்டிகளைத் திறப்பதற்கு கூரான கற்களைப் பயன்படுத்துதல் மற்றும் மோக்சிபஸ்டியன் குறித்து குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது. ஆனால் குத்தூசி மருத்துவம் குறித்து எந்த குறிப்புகளும் இல்லை. ஆனால் பொதுக்காலத்துக்கு முந்தைய இரண்டாம் நூற்றாண்டில் உள்பரவிய நிலைகளில் முதன்மையான சிகிச்சையாக மோக்சிபஸ்டியனுக்கு மாற்றாக குத்தூசி மருத்துவம் மேற்கொள்ளப்பட்டது.[2]
ஐரோப்பாவில் ஓட்சி த ஐஸ்மேனின் (Ötzi the Iceman) 5,000-ஆண்டு-பழமையான பதப்படுத்தப்பட்ட உடலின் பரிசோதனைகளில் அவரது உடலில் குத்தல்களின் 15 குழுக்கள் கண்டறியப்பட்டன. அவற்றில் சில தற்போது வழக்கமான குத்தூசி மருத்துவம் புள்ளிகளாகப் பயன்படுத்தப்படும் இடங்களில் காணப்பட்டன. இது குத்தூசி மருத்துவம் போன்ற நடைமுறைகள் வெண்கல காலத்தின் ஆரம்பத்தில் ஈராசியாவின் சில பகுதிகளில் நடைமுறையில் இருந்திருக்கலாம் என்பதற்கான சான்றாகப் பார்க்கப்படுகிறது.[24]
மத்தியகால வரலாறு
குத்தூசி மருத்துவம் சீனாவில் இருந்து கொரியா, ஜப்பான் மற்றும் வியட்னாம் மற்றும் கிழக்கு ஆசியாவின் சில பகுதிகளில் பரவியிருந்தது.
சீனாவில் குத்தூசி மருத்துவத்தின் சுமார் 90 பணிகள் ஹான் வம்சம் மற்றும் சாங் வம்ச காலகட்டங்களில் எழுதப்பட்டிருந்தன. மேலும் 1023 ஆம் ஆண்டில் சாங்கின் ரென்சாங் பேரரசர் நடுக்கோட்டினைச் சித்தரிக்கும் வெண்கலச் சிலையை உருவாக்கவும் பின்னர் அதில் குத்தூசி மருத்துவம் புள்ளிகளைப் பயன்படுத்தவும் கட்டளையிட்டார். எனினும் சாங் வம்சத்தின் முடிவுக்குப் பிறகு குத்தூசி மருத்துவம் மற்றும் அதன் பயிற்சியாளர்கள் இதனைக் கல்விமான்களின் தொழிலாகப் பார்ப்பதற்கு மாறாக தொழில்நுட்பமாகப் பார்க்க ஆரம்பித்தனர். பின்வந்த நூற்றாண்டுகளில் மருந்து உட்கொள்ளும் மருத்துவம் பயன்படுத்தப்பட்டதால் இது மிகவும் அரிதானது. மேலும் இது ஷாமனிசம், பேறுகால மருத்துவப் பணியியல் மற்றும் மோக்சிபஸ்டியன் ஆகிய குறைவான கெளரவம் கொண்ட நடைமுறைகளுடன் தொடர்புடையதாக மாறியது.[25] 16 ஆம் நூற்றாண்டில் போர்ச்சுகீசிய சமயப் பரப்பாளர்களே முதன் முதலில் குத்தூசி மருத்துவத்தை மேற்குப் பகுதிகளுக்குக் கொண்டு சென்றவர் எனக் கருதப்படுகிறது.[26] ஆசியா முழுவதும் பயணம் செய்த டானிஷ் அறுவை மருத்துவர் ஜேகோப் டெ பாண்டிட் (Jacob de Bondt) ஜப்பான் மற்றும் ஜாவா இரண்டு நாடுகளிலும் இந்த நடைமுறையை விவரித்தார். எனினும் சீனாவில் மட்டுமே இந்த நடைமுறை பின்தங்கிய வகுப்புகள் மற்றும் படிப்பறிவற்ற பயிற்சியாளர்கள் ஆகியோருடன் பெருமளவில் தொடர்புடையதாகக் கருதப்பட்டது.[27] குத்தூசி மருத்துவத்தின் முதல் ஐரோப்பியக் குறிப்பு ஜப்பானில் இரண்டு ஆண்டுகள் பயிற்சி மேற்கொண்டு ஆய்வு செய்த டச்சு மருத்துவர் வில்லியம் டென் ரிஜ்னே (Willem ten Rhijne) மூலமாக எழுதப்பட்டது. இது 1683 ஆம் ஆண்டில் கீல்வாதம் சார்ந்த மருத்துவக் குறிப்பின் கட்டுரையில் இடம்பெற்றிருந்தது. ஐரோப்பியர்களும் கூட அந்த நேரத்தில் மோக்ஸிபஸ்டியனில் மிகுந்த ஆர்வம் கொண்டவர்களாக இருந்தனர் என டென் ரிஜேவும் குறிப்பிட்டிருந்தார்.[28] 1757 ஆம் ஆண்டில் மருத்துவர் சூ டாக்வின் (Xu Daqun) குத்தூசி மருத்துவத்தின் தொடர்ந்த வீழ்ச்சியை விவரித்திருந்தார். அதில் இது சில அனுபவமிக்க பயிற்சியாளர்கள் மட்டுமே இருக்கும் அழிந்த கலை என்று குறிப்பிட்டிருந்தார். அதன் வீழ்ச்சி மருந்துக்குறிப்பு மற்றும் மருந்து உட்கொள்ளலின் பிரபலத்திற்கு ஒரு பகுதியாகக் கூறப்பட்டது. அத்துடன் அது பின்தங்கிய வகுப்புகளுடன் தொடர்புடையதாகக் கூறப்பட்டது.[29]
1822 ஆம் ஆண்டில் சீனப் பேரரசின் அரசாணையானது குத்தூசி மருத்துவம் பண்புள்ள கல்விமான்களுக்கு பொருந்தாத நடைமுறையைக் கொண்டிருந்த காரணத்தால் மருத்துவத்துக்கான பேரரசுக்குரிய பயிற்சி நிறுவனத்தில் குத்தூசி மருத்துவத்தின் சிகிச்சை மற்றும் பயிற்றுவித்தலுக்கு உடனடியாகத் தடை விதித்தது. இந்த நிலையில் ஐரோப்பாவில் தற்போதும் குத்தூசி மருத்துவம் சிறிய அளவிலான ஆய்வு மற்றும் பரிசோதனைகளுடன் ஐயத்துடனும் அதேநேரம் பாராட்டப்பட்டும் இரண்டு நிலைகளிலும் காணப்படுகிறது.[30]
நவீன காலம்
1970௦ ஆமாண்டுகளில் அவசரநிலை குடல்வாலெடுப்புக்கு உட்படுவதற்காக சீனா சென்று வந்த ஜேம்ஸ் ரெஸ்டோன் (James Reston) த நியூயார்க் டைம்ஸில் (The New York Times) ஒரு கட்டுரை எழுதிய பிறகு அமெரிக்காவில் குத்தூசி மருத்துவம் நன்கு அறியப்பட்டது. உணர்வகற்றல் அறுவை சிகிச்சையில் பயன்படுத்தப்பட்ட சமயத்தில் திரு. ரெஸ்டோன் (Mr. Reston) அறுவை சிகிச்சைக்குப் பின்பான மன உலைவுக்கான குத்தூசி மருத்துவத்தைப் பயன்படுத்தினார்.[31] அமெரிக்காவின் முதல் குத்தூசி மருத்துவத்துக்கான தேசிய அமைப்பான தேசிய குத்தூசி மருத்துவம் அமைப்பு (National Acupuncture Association) (NAA) ஆய்வரங்குகள் மற்றும் ஆய்வுக் காட்சியளிப்புகள் மூலமாக குத்தூசி மருத்துவத்தை மேற்குப் பகுதிகளுக்கு அறிமுகப்படுத்தியது. இந்த NAA 1972 ஆம் ஆண்டில் UCLA குத்தூசி மருத்துவம் வலி மருத்துவமனையை உருவாக்கி பணியாளர்களை நியமித்தது. இது அமெரிக்காவின் மருத்துவப் பள்ளி அமைப்பின் முதல் அதிகாரப்பூரிவ மருத்துவமனையாக இருந்தது.[சான்று தேவை] அமெரிக்காவின் முதல் குத்தூசி மருத்துவம் மருத்துவமனை 1972 ஆம் ஆண்டு ஜூலை 9 ஆம் தேதி வாஷிங்டன் டி.சியில் மருத்துவர் யாவ் வூ லீ (Dr. Yao Wu Lee) மூலமாகத் திறக்கப்பட்டதாகக் கூறப்படுகிறது.[32][unreliable source?] 1973 ஆம் ஆண்டின் ஆரம்பத்தில் உள்நாட்டு வருமான சேவையமைப்பு (Internal Revenue Service) குத்தூசி மருத்துவத்தை மருத்துவ செலவினமாகக் கழிப்பதற்கு அனுமதித்தது.[33]
2006 ஆம் ஆண்டில் பி.பி.சி இன் மாற்று மருத்துவத்துக்கான ஆவணப்படத்தில் திறந்த இதய அறுவை சிகிச்சை மேற்கொண்ட ஒரு நோயாளிக்கு குத்தூசி மருத்துவம் மூலமாக தூண்டப்பட்ட உணர்வகற்றல் செய்யப்பட்டதாகக் குற்றஞ்சாட்டப்பட்டது. அந்த நோயாளிக்கு பலம் குன்றிய உணர்வு நீக்கி மருந்துகளின் கலவைக் கொடுக்கப்பட்டதால் அது மிகவும் வலிமையான விளைவை ஏற்படுத்தியது பின்னர் தெரியவந்தது. அந்த நிகழ்ச்சி மூளை வருடும் சோதனையின் முடிவுகளில் அதன் நவநாகரிகமான பொருள் விளக்கத்துக்காகவும் விமர்சிக்கப்பட்டது.[34][35][36]
அழகுக்கான குத்தூசி மருத்துவம் தோல் சுருக்கம் மற்றும் வயது முதிர்ச்சியைக் குறைப்பதற்கான முயற்சியாக பெருமளவில் பயன்படுத்தப்படுகிறது.[37][38]
பாரம்பரியக் கோட்பாடு
நோயாளியின் தோலில் ஊசிகள் செருகப்படுகின்றன.
பாரம்பரிய சீன மருத்துவம்
This article includes a list of references, related reading or external links, but its sources remain unclear because it lacks inline citations. Please improve this article by introducing more precise citations where appropriate. (December 2008)
முதன்மைக் கட்டுரை: Traditional Chinese medicine
பாரம்பரிய சீன மருத்துவம் (Traditional Chinese medicine) (TCM) என்பது பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக மேம்பட்ட மருத்துவத்தின் முன்-அறிவியல் சார் முன் உதாரணம் சார்ந்ததாக இருக்கிறது. மேலும் வழக்கமான மருத்துவத்தினுள் ஒத்த பகுதி கொண்டிராத கருத்துக்கள் தொடர்புடையதாக இருக்கிறது.[4] பாரம்பரிய சீன மருத்துவத்தில் உடலானது ஜாங்-ஃபூ (脏腑) என்று அறியப்படும் பல்வேறு "செயல்பாடுகளின் அமைப்புக்கள்" அடங்கியதாக இருக்கும் முழுமையாகக் கருதப்படுகிறது. இந்த அமைப்புகள் இவற்றுக்கும் உறுப்புக்களுக்கும் நேரடியாக எந்தத் தொடர்பும் இல்லாத போதும் குறிப்பிட்ட உறுப்புக்களின் பெயரால் அழைக்கப்படுகின்றன. ஜாங்க் அமைப்புகள் கல்லீரல் போன்ற திடமான யின் உறுப்புக்களுடன் தொடர்புடையதாக இருக்கின்றன. அதே சமயம் ஃபூ குடல்கள் போன்ற துவாரமுள்ள யாங்க் உறுப்புக்களுடன் தொடர்புடையதாக இருக்கின்றன. உடல் ஆரோக்கியம் என்பது யின் மற்றும் யாங்க் ஆகியவற்றுக்கு இடையிலான சமநிலையின் நிலையாக விவரிக்கப்படுகிறது. இந்த ஆற்றல்கள் சமநிலையின்றி இருக்கும் போது, தடைப்படும் போது அல்லது மந்தமாகும் போது நோய்கள் ஏற்படுவதாகக் குறித்துக் காட்டப்படுகிறது. யாங்க் ஆற்றல் "உயிராதாரமான ஆற்றல்" என தோராயமாக மொழிபெயர்க்கப்படும் குய் என்ற கருத்தில் புறக்கணிக்கத்தக்கதாக இருக்கிறது. யின் ஒத்த பகுதி இரத்தமாக இருக்கிறது. இது பெளதீக இரத்தத்துடன் தொடர்புடைய ஆனால் முழுதும் ஒத்ததாக இல்லாமல் இருக்கிறது. மேலும் இரண்டுக்கும் இடையே உள்ள வேறுபாடுகளுக்குப் பயன்படுத்திக் கொள்ளப்படுகிறது. பாரம்பரிய சீன மருத்துவம் அழுத்தம், வெப்பம் உள்ளிட்ட பல்வேறு வகையான இடையீடுகளைப் பயன்படுத்துகிறது. மேலும் குத்தூசி மருத்துவமானது ஜாங்க்-ஃபூ வின் நடவடிக்கையை மாற்றுவதற்கு உடலின் குத்தூசி மருத்துவம் புள்ளிகளில் (சீனத்தில் "புழைகள்" என்று பொருள்படும் 穴 அல்லது சூய் ) பயன்படுத்தப்படுகிறது.
குத்தூசி மருத்துவப் புள்ளிகள் மற்றும் நடுக்கோடுகள்
மேலும் பார்க்க: Acupuncture point மற்றும் Meridian (Chinese medicine)
குய் மற்றும் இரத்தப் பாய்வின் வழியாக 12 முக்கிய மற்றும் எட்டு கூடுதல் நடுக்கோடுகளில் இரண்டு (மாய் என்றும் குறிப்பிடப்படுகிறது) ஆகிய மொத்தமாக 14 "தடங்களை" பெரும்பாலான[dubious – discuss] முக்கிய குத்தூசி மருத்துவம் புள்ளிகளாக மரபார்ந்த குறிப்புகளில் விவரிக்கப்பட்டிருக்கிறது. இந்த 14 தடங்களில் இல்லாத மற்ற புள்ளிகளிலும் ஊசி குத்தப்படுகிறது. இடஞ்சார்ந்த வலிக்கு குய் அல்லது இரத்தம் தேங்குவதாக நம்பப்படும் மென்மையான "ஆஷி" புள்ளிகளைக் குத்துவதன் மூலமாக சிகிச்சையளிக்கப்படுகிறது. 12 முக்கிய தடங்களின் ஜாங்க்-ஃபூ வில் நுரையீரல், பெருங்குடல், வயிறு, மண்ணீரல், இதயம், சிறுகுடல், தோற்பை, சிறுநீரகம், இதயஉறை, பித்தப்பை, கல்லீரல் மற்றும் தொட்டறியமுடியாத சேன் ஜியாயோ ஆகியவை இருக்கின்றன. குய் ஜிங்க் பா மாய் எனச் சேர்த்துக் குறிப்பிடப்படும் மற்ற எட்டு பாதைவழிகள் லுயோ நாளங்கள், குவியப் பார்வைகள், குழிவுத் தடங்கள், ரென் மாய் மற்றும் டு மாய் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கி இருக்கின்றன. எனினும் இதில் இறுதி இரண்டு மட்டுமே (இவை முறையே உடல் பகுதியின் முன்புற மற்றும் பின்புற வகிட்டு வசம் ஆகும்) ஊசி குத்தப்படுகின்றன. மீதமுள்ள ஆறு குய் ஜிங்க் பா மாய் 12 முக்கிய நடுக்கோடு சார்ந்த ஊசி குத்தும் புள்ளிகள் மூலமாக இயக்கப்படுகின்றன.
சாதாரணமாக குய் ஆனது தொடர் சுற்றில் ஒவ்வொரு தடம் வழியாகவும் பாய்வதன் மூலமாக வரையறுக்கப்படுகிறது. மேலும் ஒவ்வொரு தடமும் குறிப்பிட்ட அம்சத்தைக் கொண்டிருக்கிறது. மேலும் "சீனக் கடிகாரத்தில்" இரண்டு மணி நேரங்களை எடுத்துக் கொள்கிறது.
நடுக்கோடு வழியாக குய் யின் பாய்வு
ஜாங்க்-ஃபூ
அம்சங்கள்
நேரங்கள்
நுரையீரல்
டாயின்
0300-0500
பெருங்குடல்
யாங்கிமிங்க்
0500-0700
வயிறு
யாங்கிமிங்க்
0700-0900
மண்ணீரல்
டாயின்
0900-1100
இதயம்
ஷாவோயின்
1100-1300
சிறுகுடல்
டாயங்க்
1300-1500
தோற்பை
டாயங்க்
1500-1700
சிறுநீரகம்
ஷாவோயின்
1700-1900
இதயஉறை
ஜூயின்
1900-2100
சேன் ஜியாவோ
ஷாவோயங்க்
2100-2300
பித்தப்பை
ஷாவோயங்க்
2300-0100
கல்லீரல்
ஜூயின்
0100-0300
நுரையீரல் (மீண்டும் நிகழும் சுழற்சி)
ஜாங்க்-ஃபூ வானது யின் மற்றும் யாங்க் தடங்களாகப் பிரிக்கப்படுகிறது. இதில் ஒவ்வொரு மூட்டின் மீதும் ஒவ்வொரு வகையிலும் மூன்று இடம்பெற்றிருக்கும். குய் உடல் முழுதும் சுழற்சியாக மேலோட்டமாகவும் ஆழ்ந்தும் பயணித்து நகர்வதாக நம்பப்படுகிறது. குத்தூசி மருத்துவம் புள்ளிகளுக்குத் தொடர்புடைய வெளிப்புற பாதைவழிகள் குத்தூசி மருத்துவம் விளக்க அட்டவணையில் கொடுக்கப்பட்டுள்ளன. அதே சமயம் தடம் தொடர்புடைய ஆழ்ந்த பாதைவழிகள் ஒவ்வொரு உறுப்பு தொடர்புடைய உடல்சார் துவாரத்தினுள் நுழைகின்றன. கையின் மூன்று யின் தடங்கள் (நுரையீரல், இதயஉறை மற்றும் இதயம்) மார்பில் ஆரம்பித்து முன்கையின் உட்புற புறப்பரப்பின் வழியாக பயணித்து கையை அடைகின்றன. கையின் மூன்று யாங்க் தடங்கள் (பெருங்குடல், சேன் ஜியாவோ மற்றும் சிறுகுடல்) கையில் ஆரம்பித்து முன்கையின் வெளிப்புற புறப்பரப்பின் வழியாகப் பயணித்துத் தலையை அடைகின்றன. பாதத்தின் மூன்று யின் தடங்கள் (மண்ணீரல், கல்லீரல் மற்றும் சிறுநீரகம்) பாதத்தில் ஆரம்பித்து காலின் உட்புற புறப்பரப்பின் வழியாக பயணித்து மார்பு அல்லது விலாமடிப்பை அடைகின்றன. பாதத்தின் மூன்று யாங்க் தடங்கள் (வயிறு, பித்தப்பை மற்றும் சிறுநீர்ப்பை) முகத்தில் கண்ணின் மண்டலங்களில் ஆரம்பித்து உடலின் கீழே காலின் வெளிப்புறப் புறப்பரப்பில் பயணித்து பாதத்தை அடைகின்றன. ஒவ்வொரு தடமும் யின் அல்லது யாங்க் அம்சத்துடன் "பூர்த்தியான" (ஜூ- ), "குறைவான" (ஷாவோ- ), "மிகையான" (டாய்- ) அல்லது "பொலிவான" (-மிங்க் ) விதத்தில் தொடர்பு கொண்டிருக்கிறது.
இயற்கை மற்றும் நடுக்கோடுகள் (அல்லது தடங்கள்) மற்றும் ஜாங்க் ஃபூ உறுப்புக்களின் தொடர்பு சார்ந்த வழக்கமான கற்பித்தல் குறிப்புக் கருத்துக்கள் பின்வருமாறு:
தடங்களின் கோட்பாடானது உறுப்புக்களின் கோட்பாட்டுடன் இடைத் தொடர்பு கொண்டதாக இருக்கிறது. பாரம்பரியமாக உட்புற உறுப்புக்கள் எப்போதும் சார்பற்ற உள்ளமைப்பு உட்பொருட்கள் தொடர்புடையதாக இல்லை. மாறாக கவனம் தட நெட்வொர்க் மற்றும் உறுப்புகளுக்கு இடையில் உள்ள செயல்பாட்டு மற்றும் நோயியலுக்குரிய இடைத்தொடர்புகள் சார்ந்து மையப்படுத்தப்படுகிறது. இதனால் 12 பாரம்பரிய முதன்மையான தடங்கள் ஒவ்வொன்றும் இன்றியமையாத உறுப்புக்களில் ஒன்று அல்லது மற்றொன்றின் பெயரைத் தாங்கியிருக்கின்றன என்ற அடையாளம் காணல் மிகவும் நெருங்கியதாக இருக்கிறது.
இந்த மருத்துவத்தில் நோயறிதல், நோய் நீக்கியல் மற்றும் புள்ளித் தேர்வு ஆகியவற்றின் முழுமையான கட்டமைப்பு தடங்களின் கருத்தியல் சார் கட்டமைப்பு சார்ந்ததாக இருக்கிறது. "மக்கள் வாழ்வதற்கான, நோய்கள் உருவாகக்கூடிய, மக்கள் சிகிச்சை பெறும் மற்றும் நோய்கள் எழும் 12 முதன்மையான தடங்கள் காரணமாக இது இருக்கிறது." [(ஆன்மீக அச்சு, அதிகாரம் 12)]. எனினும் ஆரம்பத்தில் இருந்து இதனை பாரம்பரிய மருத்துவத்தின் மற்ற அம்சங்கள் போன்று அங்கீகரிக்க வேண்டும். தடக் கோட்பாடு அதன் உருவாக்க கால கட்டத்தில் அறிவியல் சார் மேம்பாடுகளின் நிலையின் வரம்புகளைப் பிரதிபலிக்கிறது. ஆகையால் அந்நாளில் தத்துவம் சார் கருத்தியல் மற்றும் மாய உருத்திரிபு ஆகியவற்றுடன் கறைபட்டதாக இருக்கிறது. அதன் தொடரும் மருத்துவ மதிப்பு அதன் உண்மையான இயல்பைக் கண்டறிவதற்கான பயிற்சி மற்றும் ஆய்வின் மூலமாக மறுசோதனை செய்யப்பட வேண்டிய தேவையிருக்கிறது.[39]
நடுக்கோடுகள் வழக்கமான மருத்துவத்துடன் குத்தூசி மருத்துவத்தின் சமரசத்துக்கான விளைவுகளில் சர்ச்சையின் பகுதியாக இருக்கின்றன. உடல் நலத்துக்கான தேசிய நிறுவனங்கள் (National Institutes of Health) 1997 ஆம் ஆண்டில் மேற்கொண்ட குத்தூசி மருத்துவம் சார்ந்த கருத்துக்கணிப்பு மேம்பாட்டு அறிக்கையில் குத்தூசி மருத்துவம் பயன்பாட்டில் குத்தூசி மருத்துவம் புள்ளிகள், குய், நடுக்கோட்டு அமைப்பு மற்றும் தொடர்புடைய கோட்பாடுகள் முக்கிய பங்கு வகிப்பதாகக் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது. ஆனால் அவற்றை உடலின் நவீன காலப் புரிதலுடன் தொடர்புபடுத்துவது சிரமமானதாக இருக்கிறது.[4] சீன மருத்துவத்தில் தடை செய்யப்பட்ட வெட்டிச்சோதித்தல் மற்றும் அதன் விளைவாக உடல் எப்படி செயல்படுகிறது என்ற புரிதல் அதன் உட்புற கட்டமைப்புகளுக்கு மாறாக உடலை சார்ந்த உலகத்துக்குத் தொடர்புடைய அமைப்பு சார்ந்ததாக இருக்கிறது. உடலின் 365 "பிரிவுகள்" ஒரு ஆண்டில் உள்ள மொத்த நாட்களுடன் தொடர்புடையதாக இருந்தன. மேலும் TCM அமைப்பில் முன்மொழியப்படும் 12 நடுக்கோடுகளும் சீனா முழுவதும் இருக்கும் 12 நதிகளைச் சார்ந்திருப்பதாகக் கருதப்படுகிறது. எனினும் வேதியியல், உயிரியல் மற்றும் இயற்பியல் ஆகியவற்றின் நவீன ஆய்வுகளில் குய் மற்றும் நடுக்கோடுகளின் இந்த தொன்மையான பாரம்பரியங்கள் குறித்த ஒத்த நிலைகள் ஏதுமில்லை. மேலும் இன்றைய அறிவியல் அறிஞர்களால் இவற்றின் இருப்புக்கு ஆதரவளிக்கும் வகையில் எந்த ஆதாரங்களையும் கண்டுபிடிக்க இயலவில்லை.[40] மின் எதிர்ப்பு ஆய்வுகளில் 2008 ஆண்டில் மேற்கொள்ளப்பட்ட திறனாய்வில் முடிவுகள் குறிப்பாக தெரிவிப்பதாக இருந்த போதும் கிடைக்கும் ஆய்வுகள் குறிப்பிட்ட வரம்புகளுடன் மோசமான தரத்தில் இருந்ததாக முடிவு செய்யப்பட்டது. மேலும் இதன் காரணமாக குத்தூசி மருத்துவம் புள்ளிகள் அல்லது நடுக்கோடுகளின் இருப்பைப் பறைசாற்றுவதற்கான தெளிவான சான்றுகள் ஏதும் இருந்திருக்கவில்லை.[41]
பாரம்பரிய நோயறிதல்
ஒரு குத்தூசி மருத்துவம் நிபுணர் அவர் பயன்படுத்தும் பாரம்பரியம் சார்ந்து நோயாளியின் நோயறிதலைக் கண்டறிவதற்காக அவரைக் கவனித்து கேள்விகள் கேட்டு பின்னர் எந்த புள்ளியைப் பயன்படுத்த வேண்டும் என்று முடிவு செய்வார். TCM இல் ஆய்ந்தறிதல், ஒலிச்சோதனை மற்றும் நுகர்தல், வினவுதல் மற்றும் தொட்டாய்வு ஆகிய நான்கு நோயறிதல் முறைகள் இருக்கின்றன.[42]
ஆய்ந்தறிதல் என்பது முகம் மற்றும் குறிப்பாக நாக்கின் மீது கவனம் செலுத்துவதாக இருக்கிறது. இதில் நாக்கின் அளவு, வடிவம், விரைப்பு, நிறம் மற்றும் மேற்பூச்சு ஆகியவற்றையும் உள்ளடக்கி இருக்கிறது. மேலும் முனையைச் சுற்றி பல் குறியீடுகளின் இருப்பற்ற நிலை அல்லது இருப்பு ஆகியவற்றில் கவனம் செலுத்துகிறது.
ஒலிச்சோதனை மற்றும் நுகர்தல் போன்றவை முறையே குறிப்பிட்ட ஒலிகளைக் கேட்பதற்கு (மூச்சுத்திணறல் போன்றவை) மற்றும் உடல் நாற்றத்தை உணர்வதற்குக் குறிப்பிடப்படுகிறது.
வினவுதல் சில்லிடுதல் மற்றும் காய்ச்சல், வியர்த்தல், சாப்பிடும் விருப்பம், தாகம் மற்றும் சுவை, மாசுநீக்குதல் மற்றும் சிறுநீர் கழிதல், தூக்கம் மற்றும் மாதவிடாய் மற்றும் வெள்ளைப்படுதல் ஆகிய "ஏழு வினவல்களில்" கவனம் செலுத்துகிறது.
தொட்டாய்வு மென்மையான "ஆஷி" புள்ளிகளுக்கான உடல் உணர்வு மற்றும் அழுத்தத்தின் இரண்டு நிலைகளில் (மேலோட்டமான மற்றும் ஆழ்ந்த) மற்றும் மூன்று நிலைப்பாடுகள் கன், குவான், சி (மணிக்கட்டு மடிப்புக்கு மிகவும் அருகில் இருப்பது மற்றும் ஒன்று மற்றும் இரண்டாவது விரல்களின் அகலத்திற்கு அருகில் இருப்பது, பொதுவாக சுட்டு விரல், நடுவிரல் மற்றும் மோதிர விரல்களைத் தொட்டு ஆய்வு செய்யப்படுகிறது) ஆகியவற்றில் வலது மற்றும் இடது கதிரியக்கத் துடிப்புகளின் தொட்டாய்வு ஆகியவற்றை உள்ளடக்கி இருக்கிறது.
குத்தூசி மருத்துவத்தின் மற்ற வடிவங்களில் கூடுதல் நோயறிதல் நுட்பங்கள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. மரபார்ந்த சீன குத்தூசி மருத்துவத்தின் பல வடிவங்களில் அத்துடன் ஜப்பானிய குத்தூசி மருத்துவத்தில் தசைகள் மற்றும் ஹாரா வைத் (அடிவயிறு) தொட்டுணர்தல் நோயறிதலில் மையமாக இருக்கின்றது.
பாரம்பரிய சீன மருத்துவக் கண்ணோட்டம்
TCM ஆனது உயிரிமருத்துவ நோயறிதலுக்கு மாறாக "சுருதி குலைவதின் உருப்படிமத்தின்" சிகிச்சை சார்ந்ததாக இருக்கின்ற போதும் இரண்டு அமைப்புகளிலும் பழக்கமுடைய நிபுணர்கள் இரண்டிற்கும் இடையே உள்ள தொடர்பு குறித்து கருத்து தெரிவித்திருக்கின்றனர். சுருதி குலைவதின் கொடுக்கப்பட்ட TCM உருப்படிமம் உயிரிமருத்துவ நோயறிதலில் குறிப்பிட்ட சில வரம்புகளில் பிரதிபலிப்பதாக இருக்கலாம். ஆகையால் மண்ணீரல் குய்யின் குறைபாடு என்று அழைக்கப்படும் உருப்படிமம் நீண்டகால சோர்வு, வயிற்றுப்போக்கு அல்லது கர்பப்பை வெளித்தள்ளல் போன்றவையாக வெளிப்படலாம். அதே போன்று கொடுக்கப்பட்ட உயிரிமருத்துவ நோயறிதலுடன் கூடிய நோயாளிகள் எண்ணிக்கை TCM உருப்படிமங்களில் மாறுபாட்டைக் கொண்டிருக்கலாம். இந்த அவதானிப்புகள் TCM சூத்திரமான "ஒரு நோய், பல உருப்படிமங்கள்; ஒரு உருப்படிமம், பல நோய்கள்" என்பதின் கூட்டடைவாக இருக்கிறது. (காப்ட்சக், 1982)
மரபார்ந்து மருத்துவ நடைமுறைகளில் குத்தூசி மருத்துவம் சிகிச்சை பொதுவாக உயர்ந்தளவில் தனித்துவம் மிக்கதாக இருக்கிறது. மேலும் மெய்யறிவார்ந்த அமைப்புகள் மற்றும் தற்சார்புடைய உள்ளுணர்வுத் தாங்கள் சார்ந்தவையாகவும் அறிவியல் சார் ஆய்வுகளால் கட்டுப்படுத்த இயலாததாகவும் இருக்கின்றன.[43]
.[15]
ஹூ சூவில் இருந்து குத்தூசி மருத்துவம் விளக்கப்படம் (1340கள், மிங் வம்சம்). இந்த உருவப்படம் ஷை சி ஜிங் ஃபா ஹூயில் இருந்து எடுக்கப்பட்டது (இதில் 14 நடுக்கோடுகள் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கின்றன). (டோக்யோ : சுஹாராயா ஹெய்சூக் காங்கோ, க்யோஹோ கான் 1716).
குத்தூசி மருத்துவம் (Acupuncture) என்பது வலியில் இருந்து நிவாரணம் பெறுவதற்காக அல்லது நோய் தீர்க்கும் நோக்கத்திற்காக உடலில் ஊசிகளைச் செருகுவதற்கான மற்றும் கையாளுவதற்கான செயல்முறை ஆகும்[1]. குத்தூசி மருத்துவம்: வலி நிவாரணத்துக்கு, சிகிச்சைசார் உணர்வகற்றலைத் தூண்டுவதற்கு மற்றும் நோய்தீர்க்கும் நோக்கத்திற்காக நயமான ஊசிகளை வைத்து உடலில் உள்ள புறத்திய நரம்புகள் நெடுகிலும் குறிப்பிட்ட பகுதிகளில் துளையிடும் சீன நடைமுறை ஆகும்.
குத்தூசி மருத்துவத்தின் ஆரம்பகால எழுத்துப்பதிவு சீன உரைநடை ஷிஜி (史記, ஆங்கிலம்: Records of the Grand Historian ) ஆகும். அதன் வரலாற்றின் விரிவாக்கம் இரண்டாம் நூற்றாண்டு BCE மருத்துவ உரைநடையான ஹுவாங்டி நெய்ஜிங் கில் (黃帝內經, ஆங்கிலம்: Yellow Emperor's Inner Canon ) இருந்தது.[2] குத்தூசி மருத்துவத்தின் மாறுபட்ட மாற்றங்கள் உலகம் முழுவதும் நடைமுறையில் இருக்கின்றன மற்றும் கற்பிக்கப்படுகின்றன. குத்தூசி மருத்துவமானது 20 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் இருந்து இயக்கத்தில் உள்ள அறிவியல் சார் ஆராய்ச்சியின் பொருளாக இருக்கிறது.[3] ஆனால் இது வழக்கமான மருத்துவ ஆய்வாளர்கள் மற்றும் சிகிச்சை மருத்துவர்களுக்கு இடையில் சர்ச்சைக்குரியதாக நீடித்திருக்கிறது.[3] குத்தூசி மருத்துவம் சிகிச்சையின் துளையிடல் இயல்பின் காரணமாக முறையான அறிவியல் சார் கட்டுப்பாடுகளைப் பயன்படுத்தி மேற்கொள்ளப்படும் ஆய்வுகளை உருவாக்குவது சிரமமானதாக இருக்கிறது.[3][4][5][6][7] இந்த சிகிச்சையை மருந்துப்போலி விளைவு மூலமாக பெருமளவில் விவரிக்க இயலும் என குத்தூசி மருத்துவத்தின் செயல்திறன் குறித்து மேற்கொள்ளப்பட்ட சில அறிஞர்களின் மதிப்பீடுகள் முடிவு செய்திருக்கின்றன.[8][9] அதே சமயம் மற்றவர்கள் குறிப்பிட்ட கட்டுப்பாடுகளில் சிகிச்சையின் சில உச்சவினையை வலியுறுத்துகின்றனர்.[3][10][11] ஒரு குத்தூசி மருத்துவம் நிபுணர் உலக சுகாதார நிறுவனத்துக்காக குத்தூசி மருத்துவத்தின் சிகிச்சை சார்ந்த சோதனைகளின் மதிப்பீட்டை வெளியிட்டார். அதில் பல நிலைகளுக்கான சிகிச்சையில் இது பயன் மிக்கதாக இருந்ததாக தெரிவிக்கப்பட்டிருந்தது.[12] ஆனால் அந்த அறிக்கை துல்லியமாக இல்லாமலும், தவறான வழி கூறுவதாக உள்ளதாகவும் மருத்துவ அறிஞர்களால் பொதுவாக விமர்சிக்கப்பட்டது.[13] மாற்று மருத்துவ உரைகள் சிறப்பு குத்தூசி மருத்துவம் நுட்பங்கள் நரம்பிய நிலைகளுக்கான சிகிச்சைக்கும் வலி நிவாரணத்திற்கும் பயன் மிக்கதாக இருக்கலாம் என அறிவித்திருக்கின்றன.[14] ஆனால் அது போன்ற அறிவிப்புகள் அறிவியல் அறிஞர்களால் மோசமான ஆராய்ச்சி முறையைப் பயன்படுத்தி ஆய்வுகளில் ஒருதலைச்சார்பு மற்றும் நம்பிக்கை கொண்டிருந்ததன் காரணமாக விமர்சிக்கப்பட்டது.[13][15] நேசனல் சென்டர் ஃபார் காம்ப்ளிமெண்டரி அண்ட் ஆல்டர்னேட் மெடிசினின் (National Center for Complementary and Alternative Medicine) (NCCAM) அறிக்கைகள், அமெரிக்க மருத்துவச் சங்கம் (American Medical Association) (AMA) மற்றும் பல்வேறு அரசாங்க அறிக்கைகள் குத்தூசி மருத்துவத்தின் பலாபலன் (அல்லது அதில் உள்ள குறைப்பாடு) குறித்து ஆய்வு செய்து கருத்து தெரிவித்திருக்கின்றன. நன்கு பயிற்சி பெற்ற நிபுணர் மூலமாக நுண்ணுயிரற்ற ஊசிகளைப் பயன்படுத்தி மேற்கொள்ளப்படும் குத்தூசி மருத்துவம் சிகிச்சை பாதுகாப்பானது எனப் பொதுவான உடன்பாடு இருக்கிறது. மேலும் இது குறித்து தொடர்ந்து ஆய்வு தேவையாக இருக்கிறது.[4][16][17][18]
பொருளடக்கம்
[மறை]
1 வரலாறு
1.1 பண்டைக்காலம்
1.2 மத்தியகால வரலாறு
1.3 நவீன காலம்
2 பாரம்பரியக் கோட்பாடு
2.1 பாரம்பரிய சீன மருத்துவம்
2.2 குத்தூசி மருத்துவப் புள்ளிகள் மற்றும் நடுக்கோடுகள்
2.3 பாரம்பரிய நோயறிதல்
2.4 பாரம்பரிய சீன மருத்துவக் கண்ணோட்டம்
//
வரலாறு
பண்டைக்காலம்
சீனாவில் குத்தூசி மருத்துவத்தின் உருவாக்கமானது உறுதியற்றதாக இருக்கிறது. போரில் அம்புகளினால் காயம்பட்ட சில படைவீரர்கள் சிகிச்சையளிக்க இயலாமல் இருந்த நீண்ட காலச் சிக்கல்களில் இருந்து குணமடைந்ததாக விளக்கங்கள் இருக்கின்றன.[19] மேலும் இந்தக் கருத்தில் பல மாறுபாடுகளும் இருக்கின்றன.[20] சீனாவில் குத்தூசி மருத்துவம் நடைமுறை பியான் ஷி அல்லது கூரான கற்களைப் பயன்படுத்தி கற்காலத்திற்கு வெகுகாலதிற்கு முன்பே பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கலாம் என தடயங்கள் தெரிவிக்கின்றன.[21] 1963 ஆம் ஆண்டில் பியான் கல் மங்கோலியாவில் ட்யோலோன் கவுன்ட்டியில் கண்டறியப்பட்டது. இதனால் குத்தூசி மருத்துவத்தின் மூலங்கள் புதிய கற்காலத்தில் இருக்கலாம் எனக் கருத்தப்படுகிறது.[22] இரகசியக் குறியீடுகள் மற்றும் ஓவிய எழுத்துக்கள் ஷாங் வம்ச (பொதுக்காலத்துக்கு முன்பு 1600-1100) காலகட்டத்தில் இருந்து கண்டுபிடிக்கப்பட்டன. அதன் படி குத்தூசி மருத்துவமானது மோக்சிபஸ்டியன் உடன் சேர்த்து நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டு வந்தது.[23] பல நூற்றாண்டுகளாக உலோகவியலில் மேம்பாடுகள் இருந்த போதிலும் பொதுக்காலத்துக்கு முந்தைய இரண்டாம் நூற்றாண்டு வரை ஹேன் வம்ச காலத்தில் அந்தக் கல் மற்றும் எலும்பு ஊசிகள் உலோகமாக மாற்றப்பட்டன.[22] குத்தூசி மருத்துவத்தின் ஆரம்பகாலப் பதிவுகள் ஷிஜி யில் (史記, ஆங்கிலத்தில, Records of the Grand Historian ) இருக்கின்றன. அதனுடன் தெளிவற்ற பிந்தைய மருத்துவ குறிப்புகளும் இருந்தன. ஆனால் அது குத்தூசி மருத்துவம் குறித்து விவாதிக்கும் வகையில் மாற்றம் செய்ய இயலும் வகையில் இருந்தன. குத்தூசி மருத்துவம் குறித்து விவரித்திருந்த ஆரம்பகால சீன மருத்துவக் குறிப்பு ஜாம்பவான் எல்லோ எம்பரரின் ( Yellow Emperor) உள் மருத்துவத்தின் முதல்நிலை (குத்தூசி மருத்துவத்தின் வரலாறு) என்ற ஹுவாங்டி நெய்ஜிங் காக இருக்கிறது. அது கி.மு 305–204 காலகட்டங்களுக்கு இடையில் எழுதப்பட்டிருந்தது. இந்த ஹுவாங்டி நெய்ஜிங் குத்தூசி மருத்துவம் மற்றும் மோக்சிபஸ்டியன் இரண்டுக்கும் இடையில் வேறுபாடுகளைக் குறிப்பிடவில்லை. மேலும் இரண்டும் சிகிச்சைகளுக்கும் ஒரே பயன்படுத்தும் விதத்தைக் கொடுத்திருந்தது. கி.மு இரண்டாம் நூற்றாண்டில் இருந்து இருக்கும் மாவாக்ட்வி குறிப்புகள் ஷிஜி மற்றும் ஹுவாங்டி நெய்ஜிங் ஆகிய இரண்டுக்கும் முன்னாள் இருந்த போதும் சீழ்பிடித்த கட்டிகளைத் திறப்பதற்கு கூரான கற்களைப் பயன்படுத்துதல் மற்றும் மோக்சிபஸ்டியன் குறித்து குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது. ஆனால் குத்தூசி மருத்துவம் குறித்து எந்த குறிப்புகளும் இல்லை. ஆனால் பொதுக்காலத்துக்கு முந்தைய இரண்டாம் நூற்றாண்டில் உள்பரவிய நிலைகளில் முதன்மையான சிகிச்சையாக மோக்சிபஸ்டியனுக்கு மாற்றாக குத்தூசி மருத்துவம் மேற்கொள்ளப்பட்டது.[2]
ஐரோப்பாவில் ஓட்சி த ஐஸ்மேனின் (Ötzi the Iceman) 5,000-ஆண்டு-பழமையான பதப்படுத்தப்பட்ட உடலின் பரிசோதனைகளில் அவரது உடலில் குத்தல்களின் 15 குழுக்கள் கண்டறியப்பட்டன. அவற்றில் சில தற்போது வழக்கமான குத்தூசி மருத்துவம் புள்ளிகளாகப் பயன்படுத்தப்படும் இடங்களில் காணப்பட்டன. இது குத்தூசி மருத்துவம் போன்ற நடைமுறைகள் வெண்கல காலத்தின் ஆரம்பத்தில் ஈராசியாவின் சில பகுதிகளில் நடைமுறையில் இருந்திருக்கலாம் என்பதற்கான சான்றாகப் பார்க்கப்படுகிறது.[24]
மத்தியகால வரலாறு
குத்தூசி மருத்துவம் சீனாவில் இருந்து கொரியா, ஜப்பான் மற்றும் வியட்னாம் மற்றும் கிழக்கு ஆசியாவின் சில பகுதிகளில் பரவியிருந்தது.
சீனாவில் குத்தூசி மருத்துவத்தின் சுமார் 90 பணிகள் ஹான் வம்சம் மற்றும் சாங் வம்ச காலகட்டங்களில் எழுதப்பட்டிருந்தன. மேலும் 1023 ஆம் ஆண்டில் சாங்கின் ரென்சாங் பேரரசர் நடுக்கோட்டினைச் சித்தரிக்கும் வெண்கலச் சிலையை உருவாக்கவும் பின்னர் அதில் குத்தூசி மருத்துவம் புள்ளிகளைப் பயன்படுத்தவும் கட்டளையிட்டார். எனினும் சாங் வம்சத்தின் முடிவுக்குப் பிறகு குத்தூசி மருத்துவம் மற்றும் அதன் பயிற்சியாளர்கள் இதனைக் கல்விமான்களின் தொழிலாகப் பார்ப்பதற்கு மாறாக தொழில்நுட்பமாகப் பார்க்க ஆரம்பித்தனர். பின்வந்த நூற்றாண்டுகளில் மருந்து உட்கொள்ளும் மருத்துவம் பயன்படுத்தப்பட்டதால் இது மிகவும் அரிதானது. மேலும் இது ஷாமனிசம், பேறுகால மருத்துவப் பணியியல் மற்றும் மோக்சிபஸ்டியன் ஆகிய குறைவான கெளரவம் கொண்ட நடைமுறைகளுடன் தொடர்புடையதாக மாறியது.[25] 16 ஆம் நூற்றாண்டில் போர்ச்சுகீசிய சமயப் பரப்பாளர்களே முதன் முதலில் குத்தூசி மருத்துவத்தை மேற்குப் பகுதிகளுக்குக் கொண்டு சென்றவர் எனக் கருதப்படுகிறது.[26] ஆசியா முழுவதும் பயணம் செய்த டானிஷ் அறுவை மருத்துவர் ஜேகோப் டெ பாண்டிட் (Jacob de Bondt) ஜப்பான் மற்றும் ஜாவா இரண்டு நாடுகளிலும் இந்த நடைமுறையை விவரித்தார். எனினும் சீனாவில் மட்டுமே இந்த நடைமுறை பின்தங்கிய வகுப்புகள் மற்றும் படிப்பறிவற்ற பயிற்சியாளர்கள் ஆகியோருடன் பெருமளவில் தொடர்புடையதாகக் கருதப்பட்டது.[27] குத்தூசி மருத்துவத்தின் முதல் ஐரோப்பியக் குறிப்பு ஜப்பானில் இரண்டு ஆண்டுகள் பயிற்சி மேற்கொண்டு ஆய்வு செய்த டச்சு மருத்துவர் வில்லியம் டென் ரிஜ்னே (Willem ten Rhijne) மூலமாக எழுதப்பட்டது. இது 1683 ஆம் ஆண்டில் கீல்வாதம் சார்ந்த மருத்துவக் குறிப்பின் கட்டுரையில் இடம்பெற்றிருந்தது. ஐரோப்பியர்களும் கூட அந்த நேரத்தில் மோக்ஸிபஸ்டியனில் மிகுந்த ஆர்வம் கொண்டவர்களாக இருந்தனர் என டென் ரிஜேவும் குறிப்பிட்டிருந்தார்.[28] 1757 ஆம் ஆண்டில் மருத்துவர் சூ டாக்வின் (Xu Daqun) குத்தூசி மருத்துவத்தின் தொடர்ந்த வீழ்ச்சியை விவரித்திருந்தார். அதில் இது சில அனுபவமிக்க பயிற்சியாளர்கள் மட்டுமே இருக்கும் அழிந்த கலை என்று குறிப்பிட்டிருந்தார். அதன் வீழ்ச்சி மருந்துக்குறிப்பு மற்றும் மருந்து உட்கொள்ளலின் பிரபலத்திற்கு ஒரு பகுதியாகக் கூறப்பட்டது. அத்துடன் அது பின்தங்கிய வகுப்புகளுடன் தொடர்புடையதாகக் கூறப்பட்டது.[29]
1822 ஆம் ஆண்டில் சீனப் பேரரசின் அரசாணையானது குத்தூசி மருத்துவம் பண்புள்ள கல்விமான்களுக்கு பொருந்தாத நடைமுறையைக் கொண்டிருந்த காரணத்தால் மருத்துவத்துக்கான பேரரசுக்குரிய பயிற்சி நிறுவனத்தில் குத்தூசி மருத்துவத்தின் சிகிச்சை மற்றும் பயிற்றுவித்தலுக்கு உடனடியாகத் தடை விதித்தது. இந்த நிலையில் ஐரோப்பாவில் தற்போதும் குத்தூசி மருத்துவம் சிறிய அளவிலான ஆய்வு மற்றும் பரிசோதனைகளுடன் ஐயத்துடனும் அதேநேரம் பாராட்டப்பட்டும் இரண்டு நிலைகளிலும் காணப்படுகிறது.[30]
நவீன காலம்
1970௦ ஆமாண்டுகளில் அவசரநிலை குடல்வாலெடுப்புக்கு உட்படுவதற்காக சீனா சென்று வந்த ஜேம்ஸ் ரெஸ்டோன் (James Reston) த நியூயார்க் டைம்ஸில் (The New York Times) ஒரு கட்டுரை எழுதிய பிறகு அமெரிக்காவில் குத்தூசி மருத்துவம் நன்கு அறியப்பட்டது. உணர்வகற்றல் அறுவை சிகிச்சையில் பயன்படுத்தப்பட்ட சமயத்தில் திரு. ரெஸ்டோன் (Mr. Reston) அறுவை சிகிச்சைக்குப் பின்பான மன உலைவுக்கான குத்தூசி மருத்துவத்தைப் பயன்படுத்தினார்.[31] அமெரிக்காவின் முதல் குத்தூசி மருத்துவத்துக்கான தேசிய அமைப்பான தேசிய குத்தூசி மருத்துவம் அமைப்பு (National Acupuncture Association) (NAA) ஆய்வரங்குகள் மற்றும் ஆய்வுக் காட்சியளிப்புகள் மூலமாக குத்தூசி மருத்துவத்தை மேற்குப் பகுதிகளுக்கு அறிமுகப்படுத்தியது. இந்த NAA 1972 ஆம் ஆண்டில் UCLA குத்தூசி மருத்துவம் வலி மருத்துவமனையை உருவாக்கி பணியாளர்களை நியமித்தது. இது அமெரிக்காவின் மருத்துவப் பள்ளி அமைப்பின் முதல் அதிகாரப்பூரிவ மருத்துவமனையாக இருந்தது.[சான்று தேவை] அமெரிக்காவின் முதல் குத்தூசி மருத்துவம் மருத்துவமனை 1972 ஆம் ஆண்டு ஜூலை 9 ஆம் தேதி வாஷிங்டன் டி.சியில் மருத்துவர் யாவ் வூ லீ (Dr. Yao Wu Lee) மூலமாகத் திறக்கப்பட்டதாகக் கூறப்படுகிறது.[32][unreliable source?] 1973 ஆம் ஆண்டின் ஆரம்பத்தில் உள்நாட்டு வருமான சேவையமைப்பு (Internal Revenue Service) குத்தூசி மருத்துவத்தை மருத்துவ செலவினமாகக் கழிப்பதற்கு அனுமதித்தது.[33]
2006 ஆம் ஆண்டில் பி.பி.சி இன் மாற்று மருத்துவத்துக்கான ஆவணப்படத்தில் திறந்த இதய அறுவை சிகிச்சை மேற்கொண்ட ஒரு நோயாளிக்கு குத்தூசி மருத்துவம் மூலமாக தூண்டப்பட்ட உணர்வகற்றல் செய்யப்பட்டதாகக் குற்றஞ்சாட்டப்பட்டது. அந்த நோயாளிக்கு பலம் குன்றிய உணர்வு நீக்கி மருந்துகளின் கலவைக் கொடுக்கப்பட்டதால் அது மிகவும் வலிமையான விளைவை ஏற்படுத்தியது பின்னர் தெரியவந்தது. அந்த நிகழ்ச்சி மூளை வருடும் சோதனையின் முடிவுகளில் அதன் நவநாகரிகமான பொருள் விளக்கத்துக்காகவும் விமர்சிக்கப்பட்டது.[34][35][36]
அழகுக்கான குத்தூசி மருத்துவம் தோல் சுருக்கம் மற்றும் வயது முதிர்ச்சியைக் குறைப்பதற்கான முயற்சியாக பெருமளவில் பயன்படுத்தப்படுகிறது.[37][38]
பாரம்பரியக் கோட்பாடு
நோயாளியின் தோலில் ஊசிகள் செருகப்படுகின்றன.
பாரம்பரிய சீன மருத்துவம்
This article includes a list of references, related reading or external links, but its sources remain unclear because it lacks inline citations. Please improve this article by introducing more precise citations where appropriate. (December 2008)
முதன்மைக் கட்டுரை: Traditional Chinese medicine
பாரம்பரிய சீன மருத்துவம் (Traditional Chinese medicine) (TCM) என்பது பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக மேம்பட்ட மருத்துவத்தின் முன்-அறிவியல் சார் முன் உதாரணம் சார்ந்ததாக இருக்கிறது. மேலும் வழக்கமான மருத்துவத்தினுள் ஒத்த பகுதி கொண்டிராத கருத்துக்கள் தொடர்புடையதாக இருக்கிறது.[4] பாரம்பரிய சீன மருத்துவத்தில் உடலானது ஜாங்-ஃபூ (脏腑) என்று அறியப்படும் பல்வேறு "செயல்பாடுகளின் அமைப்புக்கள்" அடங்கியதாக இருக்கும் முழுமையாகக் கருதப்படுகிறது. இந்த அமைப்புகள் இவற்றுக்கும் உறுப்புக்களுக்கும் நேரடியாக எந்தத் தொடர்பும் இல்லாத போதும் குறிப்பிட்ட உறுப்புக்களின் பெயரால் அழைக்கப்படுகின்றன. ஜாங்க் அமைப்புகள் கல்லீரல் போன்ற திடமான யின் உறுப்புக்களுடன் தொடர்புடையதாக இருக்கின்றன. அதே சமயம் ஃபூ குடல்கள் போன்ற துவாரமுள்ள யாங்க் உறுப்புக்களுடன் தொடர்புடையதாக இருக்கின்றன. உடல் ஆரோக்கியம் என்பது யின் மற்றும் யாங்க் ஆகியவற்றுக்கு இடையிலான சமநிலையின் நிலையாக விவரிக்கப்படுகிறது. இந்த ஆற்றல்கள் சமநிலையின்றி இருக்கும் போது, தடைப்படும் போது அல்லது மந்தமாகும் போது நோய்கள் ஏற்படுவதாகக் குறித்துக் காட்டப்படுகிறது. யாங்க் ஆற்றல் "உயிராதாரமான ஆற்றல்" என தோராயமாக மொழிபெயர்க்கப்படும் குய் என்ற கருத்தில் புறக்கணிக்கத்தக்கதாக இருக்கிறது. யின் ஒத்த பகுதி இரத்தமாக இருக்கிறது. இது பெளதீக இரத்தத்துடன் தொடர்புடைய ஆனால் முழுதும் ஒத்ததாக இல்லாமல் இருக்கிறது. மேலும் இரண்டுக்கும் இடையே உள்ள வேறுபாடுகளுக்குப் பயன்படுத்திக் கொள்ளப்படுகிறது. பாரம்பரிய சீன மருத்துவம் அழுத்தம், வெப்பம் உள்ளிட்ட பல்வேறு வகையான இடையீடுகளைப் பயன்படுத்துகிறது. மேலும் குத்தூசி மருத்துவமானது ஜாங்க்-ஃபூ வின் நடவடிக்கையை மாற்றுவதற்கு உடலின் குத்தூசி மருத்துவம் புள்ளிகளில் (சீனத்தில் "புழைகள்" என்று பொருள்படும் 穴 அல்லது சூய் ) பயன்படுத்தப்படுகிறது.
குத்தூசி மருத்துவப் புள்ளிகள் மற்றும் நடுக்கோடுகள்
மேலும் பார்க்க: Acupuncture point மற்றும் Meridian (Chinese medicine)
குய் மற்றும் இரத்தப் பாய்வின் வழியாக 12 முக்கிய மற்றும் எட்டு கூடுதல் நடுக்கோடுகளில் இரண்டு (மாய் என்றும் குறிப்பிடப்படுகிறது) ஆகிய மொத்தமாக 14 "தடங்களை" பெரும்பாலான[dubious – discuss] முக்கிய குத்தூசி மருத்துவம் புள்ளிகளாக மரபார்ந்த குறிப்புகளில் விவரிக்கப்பட்டிருக்கிறது. இந்த 14 தடங்களில் இல்லாத மற்ற புள்ளிகளிலும் ஊசி குத்தப்படுகிறது. இடஞ்சார்ந்த வலிக்கு குய் அல்லது இரத்தம் தேங்குவதாக நம்பப்படும் மென்மையான "ஆஷி" புள்ளிகளைக் குத்துவதன் மூலமாக சிகிச்சையளிக்கப்படுகிறது. 12 முக்கிய தடங்களின் ஜாங்க்-ஃபூ வில் நுரையீரல், பெருங்குடல், வயிறு, மண்ணீரல், இதயம், சிறுகுடல், தோற்பை, சிறுநீரகம், இதயஉறை, பித்தப்பை, கல்லீரல் மற்றும் தொட்டறியமுடியாத சேன் ஜியாயோ ஆகியவை இருக்கின்றன. குய் ஜிங்க் பா மாய் எனச் சேர்த்துக் குறிப்பிடப்படும் மற்ற எட்டு பாதைவழிகள் லுயோ நாளங்கள், குவியப் பார்வைகள், குழிவுத் தடங்கள், ரென் மாய் மற்றும் டு மாய் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கி இருக்கின்றன. எனினும் இதில் இறுதி இரண்டு மட்டுமே (இவை முறையே உடல் பகுதியின் முன்புற மற்றும் பின்புற வகிட்டு வசம் ஆகும்) ஊசி குத்தப்படுகின்றன. மீதமுள்ள ஆறு குய் ஜிங்க் பா மாய் 12 முக்கிய நடுக்கோடு சார்ந்த ஊசி குத்தும் புள்ளிகள் மூலமாக இயக்கப்படுகின்றன.
சாதாரணமாக குய் ஆனது தொடர் சுற்றில் ஒவ்வொரு தடம் வழியாகவும் பாய்வதன் மூலமாக வரையறுக்கப்படுகிறது. மேலும் ஒவ்வொரு தடமும் குறிப்பிட்ட அம்சத்தைக் கொண்டிருக்கிறது. மேலும் "சீனக் கடிகாரத்தில்" இரண்டு மணி நேரங்களை எடுத்துக் கொள்கிறது.
நடுக்கோடு வழியாக குய் யின் பாய்வு
ஜாங்க்-ஃபூ
அம்சங்கள்
நேரங்கள்
நுரையீரல்
டாயின்
0300-0500
பெருங்குடல்
யாங்கிமிங்க்
0500-0700
வயிறு
யாங்கிமிங்க்
0700-0900
மண்ணீரல்
டாயின்
0900-1100
இதயம்
ஷாவோயின்
1100-1300
சிறுகுடல்
டாயங்க்
1300-1500
தோற்பை
டாயங்க்
1500-1700
சிறுநீரகம்
ஷாவோயின்
1700-1900
இதயஉறை
ஜூயின்
1900-2100
சேன் ஜியாவோ
ஷாவோயங்க்
2100-2300
பித்தப்பை
ஷாவோயங்க்
2300-0100
கல்லீரல்
ஜூயின்
0100-0300
நுரையீரல் (மீண்டும் நிகழும் சுழற்சி)
ஜாங்க்-ஃபூ வானது யின் மற்றும் யாங்க் தடங்களாகப் பிரிக்கப்படுகிறது. இதில் ஒவ்வொரு மூட்டின் மீதும் ஒவ்வொரு வகையிலும் மூன்று இடம்பெற்றிருக்கும். குய் உடல் முழுதும் சுழற்சியாக மேலோட்டமாகவும் ஆழ்ந்தும் பயணித்து நகர்வதாக நம்பப்படுகிறது. குத்தூசி மருத்துவம் புள்ளிகளுக்குத் தொடர்புடைய வெளிப்புற பாதைவழிகள் குத்தூசி மருத்துவம் விளக்க அட்டவணையில் கொடுக்கப்பட்டுள்ளன. அதே சமயம் தடம் தொடர்புடைய ஆழ்ந்த பாதைவழிகள் ஒவ்வொரு உறுப்பு தொடர்புடைய உடல்சார் துவாரத்தினுள் நுழைகின்றன. கையின் மூன்று யின் தடங்கள் (நுரையீரல், இதயஉறை மற்றும் இதயம்) மார்பில் ஆரம்பித்து முன்கையின் உட்புற புறப்பரப்பின் வழியாக பயணித்து கையை அடைகின்றன. கையின் மூன்று யாங்க் தடங்கள் (பெருங்குடல், சேன் ஜியாவோ மற்றும் சிறுகுடல்) கையில் ஆரம்பித்து முன்கையின் வெளிப்புற புறப்பரப்பின் வழியாகப் பயணித்துத் தலையை அடைகின்றன. பாதத்தின் மூன்று யின் தடங்கள் (மண்ணீரல், கல்லீரல் மற்றும் சிறுநீரகம்) பாதத்தில் ஆரம்பித்து காலின் உட்புற புறப்பரப்பின் வழியாக பயணித்து மார்பு அல்லது விலாமடிப்பை அடைகின்றன. பாதத்தின் மூன்று யாங்க் தடங்கள் (வயிறு, பித்தப்பை மற்றும் சிறுநீர்ப்பை) முகத்தில் கண்ணின் மண்டலங்களில் ஆரம்பித்து உடலின் கீழே காலின் வெளிப்புறப் புறப்பரப்பில் பயணித்து பாதத்தை அடைகின்றன. ஒவ்வொரு தடமும் யின் அல்லது யாங்க் அம்சத்துடன் "பூர்த்தியான" (ஜூ- ), "குறைவான" (ஷாவோ- ), "மிகையான" (டாய்- ) அல்லது "பொலிவான" (-மிங்க் ) விதத்தில் தொடர்பு கொண்டிருக்கிறது.
இயற்கை மற்றும் நடுக்கோடுகள் (அல்லது தடங்கள்) மற்றும் ஜாங்க் ஃபூ உறுப்புக்களின் தொடர்பு சார்ந்த வழக்கமான கற்பித்தல் குறிப்புக் கருத்துக்கள் பின்வருமாறு:
தடங்களின் கோட்பாடானது உறுப்புக்களின் கோட்பாட்டுடன் இடைத் தொடர்பு கொண்டதாக இருக்கிறது. பாரம்பரியமாக உட்புற உறுப்புக்கள் எப்போதும் சார்பற்ற உள்ளமைப்பு உட்பொருட்கள் தொடர்புடையதாக இல்லை. மாறாக கவனம் தட நெட்வொர்க் மற்றும் உறுப்புகளுக்கு இடையில் உள்ள செயல்பாட்டு மற்றும் நோயியலுக்குரிய இடைத்தொடர்புகள் சார்ந்து மையப்படுத்தப்படுகிறது. இதனால் 12 பாரம்பரிய முதன்மையான தடங்கள் ஒவ்வொன்றும் இன்றியமையாத உறுப்புக்களில் ஒன்று அல்லது மற்றொன்றின் பெயரைத் தாங்கியிருக்கின்றன என்ற அடையாளம் காணல் மிகவும் நெருங்கியதாக இருக்கிறது.
இந்த மருத்துவத்தில் நோயறிதல், நோய் நீக்கியல் மற்றும் புள்ளித் தேர்வு ஆகியவற்றின் முழுமையான கட்டமைப்பு தடங்களின் கருத்தியல் சார் கட்டமைப்பு சார்ந்ததாக இருக்கிறது. "மக்கள் வாழ்வதற்கான, நோய்கள் உருவாகக்கூடிய, மக்கள் சிகிச்சை பெறும் மற்றும் நோய்கள் எழும் 12 முதன்மையான தடங்கள் காரணமாக இது இருக்கிறது." [(ஆன்மீக அச்சு, அதிகாரம் 12)]. எனினும் ஆரம்பத்தில் இருந்து இதனை பாரம்பரிய மருத்துவத்தின் மற்ற அம்சங்கள் போன்று அங்கீகரிக்க வேண்டும். தடக் கோட்பாடு அதன் உருவாக்க கால கட்டத்தில் அறிவியல் சார் மேம்பாடுகளின் நிலையின் வரம்புகளைப் பிரதிபலிக்கிறது. ஆகையால் அந்நாளில் தத்துவம் சார் கருத்தியல் மற்றும் மாய உருத்திரிபு ஆகியவற்றுடன் கறைபட்டதாக இருக்கிறது. அதன் தொடரும் மருத்துவ மதிப்பு அதன் உண்மையான இயல்பைக் கண்டறிவதற்கான பயிற்சி மற்றும் ஆய்வின் மூலமாக மறுசோதனை செய்யப்பட வேண்டிய தேவையிருக்கிறது.[39]
நடுக்கோடுகள் வழக்கமான மருத்துவத்துடன் குத்தூசி மருத்துவத்தின் சமரசத்துக்கான விளைவுகளில் சர்ச்சையின் பகுதியாக இருக்கின்றன. உடல் நலத்துக்கான தேசிய நிறுவனங்கள் (National Institutes of Health) 1997 ஆம் ஆண்டில் மேற்கொண்ட குத்தூசி மருத்துவம் சார்ந்த கருத்துக்கணிப்பு மேம்பாட்டு அறிக்கையில் குத்தூசி மருத்துவம் பயன்பாட்டில் குத்தூசி மருத்துவம் புள்ளிகள், குய், நடுக்கோட்டு அமைப்பு மற்றும் தொடர்புடைய கோட்பாடுகள் முக்கிய பங்கு வகிப்பதாகக் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது. ஆனால் அவற்றை உடலின் நவீன காலப் புரிதலுடன் தொடர்புபடுத்துவது சிரமமானதாக இருக்கிறது.[4] சீன மருத்துவத்தில் தடை செய்யப்பட்ட வெட்டிச்சோதித்தல் மற்றும் அதன் விளைவாக உடல் எப்படி செயல்படுகிறது என்ற புரிதல் அதன் உட்புற கட்டமைப்புகளுக்கு மாறாக உடலை சார்ந்த உலகத்துக்குத் தொடர்புடைய அமைப்பு சார்ந்ததாக இருக்கிறது. உடலின் 365 "பிரிவுகள்" ஒரு ஆண்டில் உள்ள மொத்த நாட்களுடன் தொடர்புடையதாக இருந்தன. மேலும் TCM அமைப்பில் முன்மொழியப்படும் 12 நடுக்கோடுகளும் சீனா முழுவதும் இருக்கும் 12 நதிகளைச் சார்ந்திருப்பதாகக் கருதப்படுகிறது. எனினும் வேதியியல், உயிரியல் மற்றும் இயற்பியல் ஆகியவற்றின் நவீன ஆய்வுகளில் குய் மற்றும் நடுக்கோடுகளின் இந்த தொன்மையான பாரம்பரியங்கள் குறித்த ஒத்த நிலைகள் ஏதுமில்லை. மேலும் இன்றைய அறிவியல் அறிஞர்களால் இவற்றின் இருப்புக்கு ஆதரவளிக்கும் வகையில் எந்த ஆதாரங்களையும் கண்டுபிடிக்க இயலவில்லை.[40] மின் எதிர்ப்பு ஆய்வுகளில் 2008 ஆண்டில் மேற்கொள்ளப்பட்ட திறனாய்வில் முடிவுகள் குறிப்பாக தெரிவிப்பதாக இருந்த போதும் கிடைக்கும் ஆய்வுகள் குறிப்பிட்ட வரம்புகளுடன் மோசமான தரத்தில் இருந்ததாக முடிவு செய்யப்பட்டது. மேலும் இதன் காரணமாக குத்தூசி மருத்துவம் புள்ளிகள் அல்லது நடுக்கோடுகளின் இருப்பைப் பறைசாற்றுவதற்கான தெளிவான சான்றுகள் ஏதும் இருந்திருக்கவில்லை.[41]
பாரம்பரிய நோயறிதல்
ஒரு குத்தூசி மருத்துவம் நிபுணர் அவர் பயன்படுத்தும் பாரம்பரியம் சார்ந்து நோயாளியின் நோயறிதலைக் கண்டறிவதற்காக அவரைக் கவனித்து கேள்விகள் கேட்டு பின்னர் எந்த புள்ளியைப் பயன்படுத்த வேண்டும் என்று முடிவு செய்வார். TCM இல் ஆய்ந்தறிதல், ஒலிச்சோதனை மற்றும் நுகர்தல், வினவுதல் மற்றும் தொட்டாய்வு ஆகிய நான்கு நோயறிதல் முறைகள் இருக்கின்றன.[42]
ஆய்ந்தறிதல் என்பது முகம் மற்றும் குறிப்பாக நாக்கின் மீது கவனம் செலுத்துவதாக இருக்கிறது. இதில் நாக்கின் அளவு, வடிவம், விரைப்பு, நிறம் மற்றும் மேற்பூச்சு ஆகியவற்றையும் உள்ளடக்கி இருக்கிறது. மேலும் முனையைச் சுற்றி பல் குறியீடுகளின் இருப்பற்ற நிலை அல்லது இருப்பு ஆகியவற்றில் கவனம் செலுத்துகிறது.
ஒலிச்சோதனை மற்றும் நுகர்தல் போன்றவை முறையே குறிப்பிட்ட ஒலிகளைக் கேட்பதற்கு (மூச்சுத்திணறல் போன்றவை) மற்றும் உடல் நாற்றத்தை உணர்வதற்குக் குறிப்பிடப்படுகிறது.
வினவுதல் சில்லிடுதல் மற்றும் காய்ச்சல், வியர்த்தல், சாப்பிடும் விருப்பம், தாகம் மற்றும் சுவை, மாசுநீக்குதல் மற்றும் சிறுநீர் கழிதல், தூக்கம் மற்றும் மாதவிடாய் மற்றும் வெள்ளைப்படுதல் ஆகிய "ஏழு வினவல்களில்" கவனம் செலுத்துகிறது.
தொட்டாய்வு மென்மையான "ஆஷி" புள்ளிகளுக்கான உடல் உணர்வு மற்றும் அழுத்தத்தின் இரண்டு நிலைகளில் (மேலோட்டமான மற்றும் ஆழ்ந்த) மற்றும் மூன்று நிலைப்பாடுகள் கன், குவான், சி (மணிக்கட்டு மடிப்புக்கு மிகவும் அருகில் இருப்பது மற்றும் ஒன்று மற்றும் இரண்டாவது விரல்களின் அகலத்திற்கு அருகில் இருப்பது, பொதுவாக சுட்டு விரல், நடுவிரல் மற்றும் மோதிர விரல்களைத் தொட்டு ஆய்வு செய்யப்படுகிறது) ஆகியவற்றில் வலது மற்றும் இடது கதிரியக்கத் துடிப்புகளின் தொட்டாய்வு ஆகியவற்றை உள்ளடக்கி இருக்கிறது.
குத்தூசி மருத்துவத்தின் மற்ற வடிவங்களில் கூடுதல் நோயறிதல் நுட்பங்கள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. மரபார்ந்த சீன குத்தூசி மருத்துவத்தின் பல வடிவங்களில் அத்துடன் ஜப்பானிய குத்தூசி மருத்துவத்தில் தசைகள் மற்றும் ஹாரா வைத் (அடிவயிறு) தொட்டுணர்தல் நோயறிதலில் மையமாக இருக்கின்றது.
பாரம்பரிய சீன மருத்துவக் கண்ணோட்டம்
TCM ஆனது உயிரிமருத்துவ நோயறிதலுக்கு மாறாக "சுருதி குலைவதின் உருப்படிமத்தின்" சிகிச்சை சார்ந்ததாக இருக்கின்ற போதும் இரண்டு அமைப்புகளிலும் பழக்கமுடைய நிபுணர்கள் இரண்டிற்கும் இடையே உள்ள தொடர்பு குறித்து கருத்து தெரிவித்திருக்கின்றனர். சுருதி குலைவதின் கொடுக்கப்பட்ட TCM உருப்படிமம் உயிரிமருத்துவ நோயறிதலில் குறிப்பிட்ட சில வரம்புகளில் பிரதிபலிப்பதாக இருக்கலாம். ஆகையால் மண்ணீரல் குய்யின் குறைபாடு என்று அழைக்கப்படும் உருப்படிமம் நீண்டகால சோர்வு, வயிற்றுப்போக்கு அல்லது கர்பப்பை வெளித்தள்ளல் போன்றவையாக வெளிப்படலாம். அதே போன்று கொடுக்கப்பட்ட உயிரிமருத்துவ நோயறிதலுடன் கூடிய நோயாளிகள் எண்ணிக்கை TCM உருப்படிமங்களில் மாறுபாட்டைக் கொண்டிருக்கலாம். இந்த அவதானிப்புகள் TCM சூத்திரமான "ஒரு நோய், பல உருப்படிமங்கள்; ஒரு உருப்படிமம், பல நோய்கள்" என்பதின் கூட்டடைவாக இருக்கிறது. (காப்ட்சக், 1982)
மரபார்ந்து மருத்துவ நடைமுறைகளில் குத்தூசி மருத்துவம் சிகிச்சை பொதுவாக உயர்ந்தளவில் தனித்துவம் மிக்கதாக இருக்கிறது. மேலும் மெய்யறிவார்ந்த அமைப்புகள் மற்றும் தற்சார்புடைய உள்ளுணர்வுத் தாங்கள் சார்ந்தவையாகவும் அறிவியல் சார் ஆய்வுகளால் கட்டுப்படுத்த இயலாததாகவும் இருக்கின்றன.[43]
.[15]
No comments:
Post a Comment